Nauka To Lubię

Tomasz Rożek

Spora część mojego życia to tzw. seria fortunnych zdarzeń. Chciałem zostać lekarzem, a zostałem fizykiem. Pojechałem zwiedzać Wiedeń, a poznałem żonę. Chciałem robić doktorat i wyjechałem na prawie 4 lata do największego centrum naukowego w Europie. Chcieliśmy powiększyć rodzinę i urodziły się bliźniaki. W końcu wróciliśmy z emigracji, żebym mógł zostać naukowcem, a zostałem dziennikarzem. Nazywam się Tomasz Rożek. Z wykształcenia jestem fizykiem a z zawodu dziennikarzem naukowym. Kieruję działem naukowym w tygodniku Gość Niedzielny. Współpracuję lub współpracowałem z wieloma mediami m.in.: z redakcjami: Pytanie na Śniadanie, Teleexpress, Dzień Dobry TVN; Wiedzą i Życiem, magazynem National Geographic, Gazetą Wyborczą, Rzeczpospolitą, magazynem Focus. Byłem autorem oraz prowadzącym program Sonda2 w TVP2. Wspóltworzyłem programy radiowe: „Pytania z kosmosu” oraz Klub Trójki. Piszę nie tylko dla periodyków. Moja pierwsza książka „Nauka – po prostu. Wywiady z wybitnymi” (2011, Demart) została uznana za najlepszą książkę popularno-naukową sezonu 2010-2011. W 2012 roku napisałem „Nauka – to lubię. Od ziarnka piasku do gwiazd” (WAB). W 2014 roku ukazała się moja książka „Kosmos” (WAB). W 2015 roku ukazał się „Człowiek” (WAB). To dwie części pop-naukowej trylogii. W trzeciej części opiszę mikrokosmos. Prowadzę pop-naukowego vbloga Nauka. To lubię i facebookowy fanpage Nauka.To lubię. A od teraz także podcast. Jestem obecny w dyskusjach na Twiterze oraz Instagramie. Jestem szczęśliwym tatą bliźniaków Zuzi i Janka, oraz mężem Ani. Mieszkamy na Śląsku.

Categories: Science & Medicine

Listen to the last episode:

„Moda” na głodówki nie powstała teraz. Szkot, Angus Barbieri podczas najdłuższego dotychczas notowanego 382 dniowego postu (1965-1966) schudł ponad 125 kilogramów – był wtedy pod opieką lekarzy i zażywał suplementy, niewielkie ilości węglowodanów i gotowane jajka. Uczucie głodu to sygnał od organizmu, który domaga się w ten sposób niezbędnych do życia składników odżywczych. Czasem jednak człowiek wybiera głód, żeby uzyskać konkretny cel np. religijny lub duchowy. Cel może być też zdrowotny – tylko, czy przeciwstawienie się potrzebom organizmu może być zdrowe? Co się dzieje się wtedy w naszym ciele?